ارتودنسی ثابت

در این نوع ارتودنسی، بیمار نمی تواند دستگاه ارتودنسی را از دهان خارج نماید. در دستگاه ارتودنسی ثابت اجزا به صورت نگین هایی برروی دندان چسبانده شده و ثابت می گردند، به این نگین ها براکت می گویند.

سپس یک سیم از بین این براکتها گذرانده می شود که با کشهای ظریفی که به دور براکتها انداخته می شود(و می توانند رنگی باشند) در جای خود ثابت می شوند. این کشها هر جلسه تعویض می شوند ولی سیمها ممکن است هر جلسه عوض نشود و براکتها هم که تا پایان درمان باقی می مانند. این درمان برخلاف درمانهای متحرک، وابسته به همکاری بیمار نیست.البته مراقبتهای خاصی باید انجام شود از جمله اینکه در تمام طول درمان که حدود ۱۵-۲۰ ماه (گاهی تا ۲۴ ماه)طول می کشد، نباید بیمار غذاهای با قوام سفت مثل ته دیگ ، بلال ، زیتون و .... استفاده کند. در غیر اینصورت براکت از دندان جدا می شود که مستلزم چسباندن براکت جدیدی می باشد که باعث طولانی شدن درمان و آسیب به دندان می شود.

»»» گاهی به دلیل عدم همخوانی اندازه فک و دندانها و یا وجود متوسط که امکان جفت شدن قابل قبول دندانها را میسر نمی کند (وقتی بیمار بعد از بلوغ مراجعه کرده و امکان اصلاح روابط فکی نیست و تمایل به جراحی نیز وجود ندارد)، باید از دندانهای دائمی بیمار کشیده شود. معمولا دو دندان آسیاب کوچک بالا یا چهار دندان آسیاب کوچک بالا و پایین کشیده می شوند. البته بسته به شرایط ممکن است دندانهای دیگر از جمله یک دندان ثنایا (دندان جلو) پایین کشیده شود؛ اما به عنوان یک قانون هرگز نباید دندانهای نیش کشیده شوند (حتی اگر کاملا بیرون زده باشد باید دندان پشتی کشیده شود و دندان نیش به جای خود حرکت داده شود).

در درمانهای ارتودنسی ثابت می توان ماهی یک میلیمتر دندان را حرکت داد و این امر در بعضی مقاطع درمانی چندان مشهود نخواهد بود. در بعضی از موارد از بیمار براساس نوع ناهنجاری دندان کشیده می شود. در اینگونه از بیماران در چند جلسه اول حرکت دندانها بخوبی مشهود است و دندانها به جای فضای خالی حرکت داده می شوند که از نظر بیمار به خوبی قابل مشاهده است. بیمار می بایست ماهی یک بار جهت درمان ویزیت شود. در هر جلسه بعد از فعال کردن کش ها، سیم ها و یا فنرها ممکن است بیمار مقداری درد داشته باشد که به مرور زمان در هفته اول کاهش می یابد. گاهی در بین جلسات معاینه به دلیل حرکت دندانها ممکن است مقداری از انتهای سیم ها از آخرین دندان خارج شود و باعث احساس تیزی و آزار گونه بیمار شود که در این صورت نیاز است بیمار وقت اورژانس گرفته و زودتر از موعد مقرر به متخصص ارتودنسی خود مراجعه نماید تا انتهای سیم کوتاه شود.

هدف از درمان این نوع ارتودنسی، دستیابی به بهترین جایگاه دندانی و اصلاح ناهنجاری های فک و دندانی می باشد. از مهم ترین مسائل در طول دوره ی درمان ارتودنسی ثابت، مراقبت و رعایت بهداشت بیمار و همچنین همکاری وی با متخصص ارتودنسی می باشد. در غیر این صورت برای دستیابی به نتیجه ی مناسب، مدت زمان طولانی تری نیاز خواهد بود و حتی در مواردی در صورت عدم رعایت بهداشت و موارد جانبی، پوسیدگی و آسیب های دندانی ظاهر خواهند شد. ارتودنسی ثابت برای ناهنجاری های گوناگون قابل استفاده می باشد. بدین صورت که می توان برای ارتودنسی ثابت فک بالا، ارتودنسی ثابت دو فک و… مورد استفاده قرار می گیرد. ارتودنسی ثابت دوفک از درمان های ارتودنسی می باشد که برای بیمار به سهولت انجام نمی شود و به خصوص در روزهای ابتدایی فرد احساس ناراحتی در ناحیه دهانی خود خواهد داشت.

رفع ناهنجاری های شدید: در مواردی که ناهنجاری دهان و دندان شدیدتر است از ارتودنسی ثابت استفاده می شود.
رفع مشکلات حرکات دندانی: با استفاده از این روش می توان به درمان اکثر ناهنجاری های حرکتی دندان اعم از چرخش، بیرون زدگی، فرو رفتگی، زاویه نامناسب دندان و… پرداخت.
جابجایی چندین دندان: با اعمال نیرویی که از این طریق به دندان ها ایجاد می شود، دندان ها به طور همزمان در جهت جایگیری مناسب حرکت می کنند.

رعایت بهداشت دهان و دندان: در روش ارتودنسی ثابت به دلیل ثابت بودن اجزای ارتودنسی، رعایت بهداشت به راحتی صورت نمی گیرد. اما نمی توان از این مورد چشم پوشی کرد زیرا در غیر این صورت باعث پوسیدگی و آسیب می شود.
تنظیم و جابجایی: برای تنظیمات و جابجایی براکت ها تنها می بایست به پزشک مراجعه شود و خود بیمار قادر نخواهد بود براکت ها را جا به جا نماید.

اینستاگرام مطب

شماره تماس

ساعات کاری

تهران یوسف آباد